Rekli su o filmu: Dragan Radenović
Film “LjUDI HRISTOVI” koji se od nedavno prikazuje po svim meridijanima planete, izaziva seizmičke potrese kod običnih ljudi, grmi pred ćutanjem
kulturne elite i poslednji je poziv na otpor prema zlu, upućen nesrazmerno većem delu čovečanstva zainteresovanom za budućnost ljudske vrste. Umetničku priču iz savremene tragične stvarnosti našeg doba, sa aktuelnim prikazima i neposrednim slikama događaja, koristeći mogućnosti dokumentarnog filmskog žanra, predvodi prof. Emir Kusturica. On je jedan od nekoliko vodećih svetskih filmologa, koji je tokom decenija svog stvaralaštva odlikovan najvećim priznanjima za svoje duhovne pobede i svekolike filmske podvige. Kusturica je u ulozi pravoslavnog vernika i učitelja najmlađih, kao čovek koji živi i saoseća sa posledicama rata na Ukrajini, učesnik i protagonista ovog ostvarenja, koje nikoga ne ostavlja po strani.
Uz gromadna pleća Emira, alias Nemanje, u antičkoj tragediji strahota današnje drame iz prve polovine XXI veka, stoji veliki scenarista i reditelj, jedan od
osnivača jugoslovenske filmske škole, Jovan Marković.
Od davne 1926. godine, kada je “kamera iznenadila scene iz života” u dokumentarnom filmu Džona Grirsona “Maona”, apsurd stvarnosti nije doživeo ovakav kreativni odnos prema istini, koja svedoči ostvarivanje ideja o mogućem nestanku ljudske vrste. “Ljudi Hristovi” u likovima nemoćnih žena, dece, roditelja, sveštenika, monaha i episkopa, naroda koji strada, koji još jedino Bogu veruje i od Njega očekaje spasenje, šokantna je vizuelna istina stvarnosti.
Pokorni svevišnjem bogu bude nevernike u mraku planetarnog, pomahnitalog satanizma, dok hristolika Rusija objedinjuje sve vere i bori se za svetlost nade.
Fotografske filmske crtice od kojih je Sergej Paradžanov komponovao budućnost i novu perspektivu “Senki zaboravljenih predaka”, kao nadareni slikar i violinista, sjedinjuje svoj talenat u zajedničkoj sudbini stvaranja sa neprevaziđenim, prvim među najvećim stvarocima dokumentarnog filma, Krstom Škanatom. Od “animirane fotografije” 1898. godine, do filmske dokumentarne drame “Sumrak Lovćena”, Škanatinog remek dela, pored Pari Lorenca teoretičara, Džang Jimou kinaskog reditelja, scenariste i glumca, Dziga Vertova sovjetskog mislioca i režisera, maestralnih Poljaka Romana Poljanskog i Andžeja Vajde, Spilberga, pa do danas aktuelnog dokumentarca “Džoj mejkers” scenariste i reditelja Jelene Radenović, umetnost filma “koji ne zaboravlja” potvrđuje da ne poznaje granice prateći fenomene realne stvarnosti.
Producent “Ljudi Hristovi”, ostvarenja za sve sadašnje i buduće generacije”, gospodin Mirko Radenović sa saradnicima, hrabro je iskoračio i bacio
moralnu rukavicu svetskoj javnosti da stane na stranu ovozemaljske i kosmičke pravde.
Dragan Radenović
(Beograd, oktobra 2024.g.)
